Wat doet jou in beweging komen

Die vraag kwam ik een aantal jaren geleden tegen in een stuk tekst dat ik las. De vraag sprak me aan en ik nam hem mee op vakantie. Want het is een vraag die in de waan van de dag best moeilijk te beantwoorden is. Immers, door de dagelijkse dagen heen worden we in beweging gezet. We laten ons leiden door de klok, onze agenda, verplichtingen, verwachtingen, social media. Er is zoveel wat jou en mij in beweging zet, elke dag opnieuw. Maar hoeveel eigen wil zit daarbij? Hoeveel eigen actie in plaats van re-actie?

Hoe dat dan gaat
Je wordt ’s ochtends wakker omdat de wekker afgaat. Bijna direct komen je gedachten in beweging. Ze vullen je hoofd en je weet precies wat je moet doen, wat je agenda die dag van je verwacht. De vraag ‘wat wil ik doen’ komt waarschijnlijk niet eens in je op. Het is alsof je met het openen van je ogen de automatische piloot aanzet. Met een zucht stap je uit bed, op weg naar je verplichtingen. En terwijl je onder de douche staat ben je in je hoofd al met van alles bezig. 
De vraag ‘hoe is het met mij vandaag’ komt bij dit alles al helemaal niet in je op. Het antwoord zou je immers kunnen onthutsen, zou je tijd kunnen kosten. Tijd die je niet hebt. En zo slepen we ons door ons leven heen. Re-actief, de eigen wil en de eigen zin op non-actief.

Doorbreken van je patroon
Zo nu en dan doorbreken we dit patroon. Een welverdiende vakantie is dan een geëigend middel. Even uit de sleur, even een ander ritme, jezelf opladen en de dingen doen die je leuk vindt. Maar dan nog gaat het niet vanzelf. Het vraagt van je dat je bewust de automatische piloot uitzet, je agenda leegmaakt, misschien je horloge af doet en je telefoon, tablet en laptop op non-actief zet. Even niet, denk je misschien, terwijl een zucht over je lippen glipt. Wellicht voel je daarbij ook iets van spijt, misschien voel je zelfs angst, want stel dat je tijdens je vakantie iets belangrijks mist. Maar geloof mij wanneer ik zeg dat je niets kunt missen wanneer je bent waar je moet zijn. Heb je vakantie? Gun jezelf dan die vakantie, gun jezelf die lege ruimte en adem uit.

Eb en vloed
En dat je een paar dagen nodig hebt om aan dit niets hoeven te wennen, dat is niet vreemd. Neem de tijd die je nodig hebt. Het beeld van de woeste zee die van vloed over gaat in eb is daarbij wellicht behulpzaam. Het water heeft tijd nodig te zakken, heel langzaam stopt alle beweging en heel langzaam zakt alles wat door jou in de lucht werd gehouden naar beneden. Tot je op een ochtend wakker wordt en je realiseert dat het eb is. Je blijft stil liggen in je bed. Zonder gedachten, zonder de drang om op te staan en iets te gaan doen. Verbaasd kijk je om je heen. Je geeft je aandacht aan je lichaam, aan hoe het daar ligt. Je sluit je ogen weer. Nog steeds geen gedachten, nog steeds geen drang iets te doen. En wellicht val je dan weer in slaap. Tot je opnieuw wakker wordt en het proces zich herhaalt. Pas als je van binnenuit de drang voelt te bewegen sta je op. En pas op deze dag, deze dag dat het eb is, stel je jezelf de vraag: ‘Wat zet mij vandaag in beweging’. Dan ga je zitten. En je wacht tot het antwoord in jou begint te borrelen. 

Makkelijk?
Nee, helemaal niet! Gisteravond toen ik in bed lag vroeg ik mezelf af waarom het toch zo moeilijk is deze vraag te beantwoorden. Waarom ik toch zo gemakkelijk in het doen schiet en de dingen doe die gebeuren moeten. Of liever gezegd, waarvan ik vind dat ze gebeuren moeten. 
Ineens realiseerde ik me dat de vraag 'wat zet mij in beweging' eigenlijk heel dicht ligt bij de vraag ‘wie ben ik’. De eerste vraag wil graag weten wat er binnenin mij leeft, wat het is dat mij van daaruit in beweging zet. De tweede vraag wil weten wie ik diep van binnen bent. Voorbij alles wat ik doe. Beide gaan over mijn innerlijke wezen. Hoe moeilijk is dat! Dat wat er binnenin mij gebeurt, dat wat mij in beweging zet, vertelt het verhaal van wie ik bent. Dat is heel intiem, heel kostbaar. Voordat ik daarbij kom moet ik door zoveel heen, muren van oordeel, angst, verwachtingen die ik zelf heb opgetrokken. 

Daarom heb ik mijzelf voor deze zomer een nieuwe zin gegeven: Mijn zin deze zomer is: ‘Waar heb ik vandaag zin in’. Hij lijkt me wat toegankelijker, meer openend. En tegelijk is het een zin die toegang geeft tot diepere vragen. Mocht ik dat willen...