Verlies en rouw kunnen een onderliggende oorzaak zijn van verzuim

Een ingrijpend verlies in je leven kan van enorme invloed zijn op je welzijn, zowel emotioneel/mentaal als fysiek. Vergeetachtigheid, gebrek aan focus en concentratie, het ervaren van (fysieke) spanning en emotionele instabiliteit zijn daar slechts enkele voorbeelden van. Dat dit ook gevolgen heeft voor het functioneren op het werk is niet meer dan logisch. 

Helaas wordt verliesgerelateerd verzuim niet altijd onderkend. Waarom niet? Vaak is het onbekendheid. Ik merk dat werkgevers die zelf een ingrijpend verlies hebben meegemaakt vaak meer aandacht en begrip hebben en makkelijker een vraag durven stellen. En dat is logisch. Immers wat je niet kent, kun je ook niet herkennen.

Maar rouwen wordt niet voor niets rouwarbeid genoemd. Het is hard werken.  En energie kun je maar één keer uitgeven. Daar als werkgever begrip voor hebben, kan de werknemer helpen om op een goede en gezonde manier een nieuw balans te vinden tussen werk en privé.  

​Aandacht geven aan verliesgerelateerd verzuim is aandacht geven aan een mens in rouw. Het is aandacht geven aan wat er in het leven van die mens op dat moment nadrukkelijk aanwezig is en waaraan die ander op geen enkele manier kan ontsnappen. Daar als werkgever begrip voor hebben, maakt dat de werknemer zich gezien en serieus genomen voelt. Het biedt een veilige basis om vrijuit te kunnen spreken over wat nu even niet lukt, maar vooral om samen te zoeken naar wat wél lukt.

Het vinden van een passende balans tussen werk en privé en het samen zoeken naar (creatieve) oplossingen in het werken is helpend in het rouwproces van de werknemer. En daar is uiteindelijk niet alleen de werknemer, maar ook de werkgever bij gebaat.