• Welkom
  • Rouwbegeleiding
    • Aan de keukentafel - Vergankelijkheidsdag 2023
    • Leven met een Leervraag
    • Latifa - Een krachtig instrument bij verlies en rouw
    • Wandelcoaching
    • Levensverhaal
    • Levende verhalen >
      • Het verhaal van Annet - 2017
      • Het verhaal van Annet - Hoe het nu is - november 2022
      • Anke -Het vervolg naar het einde
  • Stervensbegeleiding
  • Gedichten
  • Uitvaartspreker
  • Blog
  • Ervaringen van clienten
  • Over Eva
    • Missie en Visie
  • Contact
  • Vergoeding
   

In liefde verbonden

22/6/2014

0 Comments

 
Vandaag is het de verjaardag van mijn vader. Hij zou 78 jaar zijn geworden. Al 14 jaar moet ik het doen zonder zijn fysieke aanwezigheid. Al 14 jaar weef ik aan mijn eigen vangnet, omdat het vangnet dat hij voor mij weefde met hem verdween. 36 jaar lang was hij fysiek in mijn leven. Veel te kort, vind ik. Hoe graag had ik hem ouder zien worden. Hoe graag had ik alle veranderingen en ontwikkelingen in mij en in mijn leven met hem gedeeld. Zoveel vragen zou ik hem nog willen stellen. En er komen elke dag nog vragen bij. Ze blijven echter onbeantwoord. 

Soms bekruipt me het gevoel dat ik mijn vader eigenlijk nooit echt heb gekend. Ik ken zijn daden en zijn doen, maar wie woonde daar onder? Wie zat er verscholen onder dat ogenschijnlijk stoere pantser? Maar ach, hoe kon ik hem nabij komen wanneer ik nog zo ver verwijderd was mijn Zelf. 

De vragen die ik anderen nu stel, wanneer we werken aan een levensverhaal, dat zijn de vragen die ik hem zou willen stellen. Om dichterbij te komen bij de mens die hij in wezen was. Wat waren zijn dromen, zijn angsten, zijn vreugde en zijn verdriet. Tegelijk weet ik dat wanneer wij elkaar opnieuw zullen ontmoeten, in de dimensie waar hij nu is, alle vragen zullen zijn verdwenen. Dan hoeven we elkaar alleen maar aan te kijken. Dan zal ik alles weten. Dan zal hij alles weten. 

Het troost mij te weten dat ik nu hier ben, omdat ik hier moet zijn. Hij is nu daar, omdat hij daar moet zijn. In liefde zijn wij voor altijd verbonden.
0 Comments

Your comment will be posted after it is approved.


Leave a Reply.

    Helderheid in de mist

    Zoekend naar mezelf schrijf ik al mijn hele leven. Het schrijven helpt me te komen tot de essentie. Van mij, mijn gedoe, mijn vreugde en verdriet, kortom van mijn leven. Schrijven brengt helderheid in de mist. Het brengt me naar gebieden waar de zon schijnt. Al is het maar voor even.

    Jarenlang hield ik mijn schrijfsels voor mijzelf. Tot ik me realiseerde dat ik niet alleen ben en hier niet voor mijzelf ben. Ik ben onderdeel van het geheel. Niets is alleen van mij en ervaringen zijn vaak universeel. Door deze te delen kunnen we elkaar bijstaan, bemoedigen en elkaar misschien zelfs inzichten geven. Sinds augustus 2013 houd ik daarom een blog bij.

    Soms schrijf ik over eigen ervaringen en soms over de ervaringen van cliënten. 
    Dat doe ik overigens alleen met hun medeweten en nadrukkelijke toestemming.

    ​Ik wens je veel leesplezier.
    Eva

    RSS-feed

  • Welkom
  • Rouwbegeleiding
    • Aan de keukentafel - Vergankelijkheidsdag 2023
    • Leven met een Leervraag
    • Latifa - Een krachtig instrument bij verlies en rouw
    • Wandelcoaching
    • Levensverhaal
    • Levende verhalen >
      • Het verhaal van Annet - 2017
      • Het verhaal van Annet - Hoe het nu is - november 2022
      • Anke -Het vervolg naar het einde
  • Stervensbegeleiding
  • Gedichten
  • Uitvaartspreker
  • Blog
  • Ervaringen van clienten
  • Over Eva
    • Missie en Visie
  • Contact
  • Vergoeding