Vrouw & Rouw

De zee

3/8/2014

Ik staar over zee,
oneindige oneindigheid.
Verleden en toekomst
komen samen
in één beeld.
Ik adem met de golven,
de golven ademen met mij.
Samen zijn we alles,
samen zijn we niets.
Gedachten verdwijnen,
meegenomen door de wind.
Er is stilte
in het ruisen van de golven.
Er is stilte
in het kloppen van mijn hart.
Er is geen tijd,
slechts dit moment
in de eeuwigheid.
Nergens anders
kan ik zijn.

0 Reacties

Uw commentaar zal worden geplaatst nadat het is goedgekeurd.

Laat een antwoord achter.

Korte verhalen

Zoekend naar mezelf schrijf ik al mijn hele leven. Het schrijven helpt me te komen tot de essentie. Van mij, mijn gedoe, mijn vreugde en verdriet, kortom van mijn leven. Schrijven brengt helderheid in de mist. Het brengt me naar gebieden waar de zon schijnt. Al is het maar voor even.

Jarenlang hield ik mijn schrijfsels voor mijzelf. Tot ik me realiseerde dat ik niet alleen ben en hier niet voor mijzelf ben. Ik ben onderdeel van het geheel. Niets is alleen van mij en ervaringen zijn gezamenlijk. Door deze te delen kunnen we elkaar bijstaan, bemoedigen en elkaar misschien zelfs inzichten geven. Sinds augustus 2013 hield ik daarom een blog bij.

Nadat ik startte met Vrouw&Rouw en mijn werk als rouwbegeleider stopte ik met dit blog en schreef ik vooral over ervaringen met cliënten. Dat doe ik overigens alleen met hun medeweten en nadrukkelijke toestemming.

Eva

RSS-feed