De levens-shawl: het einde verbindt zich met een nieuw begin

Aan het einde van 2018 had ik een lunchafspraak met Heidi. We wilden terugkijken op het afgelopen jaar, op de viltavonden die we samen vorm hebben gegeven, en ook vooruit kijken naar het nieuwe jaar. Onderweg naar haar toe, in de auto naar Kampen, kwam de gedachte in me op om, naast de ‘losse viltavonden’ die we nu aanbieden en waarin mensen zelf bedenken wat ze willen maken, het komende jaar ook iets anders aan te bieden.
 
Regelmatig zeggen mensen tegen mij: ‘maar ik ben helemaal niet creatief, wat moet ik dan maken?’ Natuurlijk gaat het in het proces waar wij aandacht aan besteden niet om creativiteit, maar ik kan me voorstellen dat die gedachte iemand toch belemmert om te komen. En zo kwam het beeld van de levens-shawl in me op. Een shawl die je gedurende drie avonden kunt maken en waarin jouw proces zichtbaar kan worden. Een shawl vooral ook, die je kunt dragen, die je warm houdt en waarin herinneringen zichtbaar mogen zijn.
 
Met dit idee kwam ik aan bij Heidi. Heidi is natuurlijk de viltexpert en zij zag gelijk allemaal mogelijkheden voor zich. Sterker nog, ze zag voor zich hoe ze een persoonlijk proces, waar ze op dat moment middenin zat, met de levens-shawl vorm zou kunnen geven. Na de lunch spraken we af dat ik dit nieuwe aanbod online zou zetten en dat ik een opzet voor een nieuwe flyer zou maken. Heidi zou met haar eigen levens-shawl aan het werk gaan en daar foto’s van maken die ik kon gebruiken. 

Helaas werd Heidi rond de jaarwisseling ziek. ‘Ik kan niets binnen houden’, schreef ze me. Een innerlijk proces vraagt tijd, dus ik wachtte rustig af. Gisteravond zat ik thuis op de bank met een koptelefoon op en ik keek naar een film op mijn laptop. Ineens stootte mijn dochter mij aan en zei: ‘wie stuurt jou toch allemaal berichtjes, daar moet je even naar kijken’. Ik zag dat ik 28 berichtjes had ontvangen van Heidi en begreep al snel: haar levens-shawl is af. Ze stuurde me foto’s en een korte beschrijving van het proces. Haar bericht begon met: ‘Ik heb de shawl af en ik begin me beter te voelen. Gelukkig.’ Dit is haar proces.

Heidi: 'Dit is het begin, donkere, lelijke kleuren die staan voor wat ik moeilijk vond. De laatste laag staat voor het frisse nieuwe en onbekende waar ik naar toe ga. Het is een heel verschil met het oude dat ik achter me laat.
​
Het bewerken begon met nat maken. Daardoor werd de oude laag op sommige plekken ook weer zichtbaar. Dat is in het echte leven ook zo. Gebeurtenissen of woorden en beelden triggeren oude pijn terug.
 
Ik bewerk de sjaal met mijn zeep, met mijn handen wrijf ik de vezels in elkaar tot een nieuwe stof begint. De zwarte stukken van de nare binnenkant, de eerste donkere laag, komen sierlijk in de rand terug. Ik vind het beeld van de oneindige lemniscaat heel mooi en heb daarom de shawl een slag gedraaid en de uiteinden aan elkaar gevilt. Zo heb je ook heel veel draagmogelijkheden.'​

Ben jij geïnteresseerd en zou jij je eigen levens-shawl willen maken? Kijk dan hier voor meer informatie of bel: 06-34873111.