Vilt & Rouw
Het liefdevol verzorgen van de wond
Het liefdevol verzorgen van de wond
Vorige week dinsdag, 6 november, was er weer een Vilt & Rouw avond. Deze keer ontvingen Heidi en ik een moeder met haar dochter. We begonnen de avond met koffie en thee en er was ruimte om ervaringen te delen. De vrouwen vertelden dat het nu een jaar geleden was, dat hun man en vader was overleden. Ze vertelden over de periode voor het sterven, de weken van ziekte, en over hoe snel het einde naderbij was gekomen. Ze vertelden waar ze nu tegenaan liepen, wat ze moeilijk vonden en hoe het verlies en verdriet voelbaar is in hun hele bestaan. We kregen een gesprek, over de kracht en wijsheid van het innerlijk weten, over intuïtie, over het waardig innemen van je ruimte en over het belang van aandacht geven aan dat wat aandacht vraagt.
De moeder had een boekje meegenomen van Manu Keirse: Vingerafdruk van verlies. Daarin stond één specifiek verhaal, een verhaal over drie bomen, wat haar zeer had geraakt en waar ze ook veel steun aan had. Ik vroeg de dochter om het verhaal voor te lezen. Bij het napraten werd - door alle pijn en verdriet heen - een verlangen bij de moeder voelbaar. Het verlangen om het leven te kunnen leiden, inclusief het verlies. Het verlangen om kracht terug te vinden, om zin te kunnen geven en om de wond te kunnen laten helen.
De tweede helft van de avond hebben de twee vrouwen besteed aan een gezamenlijk viltproject. Het werd een kussenhoes, waarbij het verhaal van de drie bomen en het verlangen dat daar doorheen groeide, een duidelijke rol kreeg. Onder hun handen zag ik een prachtig en kleurrijk ‘schilderij’ ontstaan. Een schilderij dat van de moeder vroeg, dat ze terugdacht, herinneringen ophaalde en keuzes maakte. In materiaal, in kleur, in plek. Het was mooi om te kunnen zien dat vanuit het innerlijk weten op alle vragen direct een antwoord kwam.
We hebben de avond afgerond met een ontspanningsoefening en daarna namen we afscheid. Deze beide vrouwen komen terug, om het schilderij verder vorm te geven. Zo nemen zij de tijd om aandacht te geven aan dat wat aandacht vraagt.