VANDAAG IS DE DAG
Stiltewandeling van zondag 9 september 2018
Stiltewandeling van zondag 9 september 2018
Om 08.00 uur vanochtend gaat mijn wekker. Wanneer ik mijn bril heb opgezet, zie ik dat ik een app'je heb ontvangen. Het is van mijn vriendin. Ze schrijft dat ze met haar man onderweg is naar Limburg. En wat ze dan schrijft moet ik nog een paar keer lezen, voor tot me doordringt wat er staat. De broer van haar man heeft een dochter. En deze dochter is vannacht aangereden en overleden. Stil zit ik op bed. Ik begrijp de woorden, maar de betekenis ervan kan ik nog niet bevatten.
Vandaag is de dag
Dat thema kwam onlangs in me op, toen ik dacht aan de stiltewandeling van deze ochtend. Voor mij gaat dat over de kracht én de kostbaarheid van de dag, van het moment. Dit moment waarin we aanwezig zijn, verbonden met ons lichaam, waarin we ademen, waarin we iets kunnen doen, van betekenis kunnen zijn. Het enige moment.
Dat thema kwam onlangs in me op, toen ik dacht aan de stiltewandeling van deze ochtend. Voor mij gaat dat over de kracht én de kostbaarheid van de dag, van het moment. Dit moment waarin we aanwezig zijn, verbonden met ons lichaam, waarin we ademen, waarin we iets kunnen doen, van betekenis kunnen zijn. Het enige moment.
De kostbaarheid van vandaag
De kostbaarheid van vandaag en van het moment vergeten we gemakkelijk. Dan zijn we bij een moment in het verleden: 'als ik toen dit', of; 'stel je voor dat ...'. Of we zijn met onze gedachten bij een moment dat misschien gaat plaatsvinden in de toekomst, een moment wat feitelijk nog niet bestaat, maar wat in ons hoofd toch vorm krijgt: 'wat als ...'.
Ik had ooit een docent die elke vraag die begon met: 'maar stel je voor dat ...', afkapte met de woorden: 'gaat het over jou? gaat het over een feitelijke situatie? En als je dan met 'nee' antwoordde, dan was het niet aan de orde en ging hij er niet op in. Ik heb er veel van geleerd.
De kostbaarheid van vandaag en van het moment vergeten we gemakkelijk. Dan zijn we bij een moment in het verleden: 'als ik toen dit', of; 'stel je voor dat ...'. Of we zijn met onze gedachten bij een moment dat misschien gaat plaatsvinden in de toekomst, een moment wat feitelijk nog niet bestaat, maar wat in ons hoofd toch vorm krijgt: 'wat als ...'.
Ik had ooit een docent die elke vraag die begon met: 'maar stel je voor dat ...', afkapte met de woorden: 'gaat het over jou? gaat het over een feitelijke situatie? En als je dan met 'nee' antwoordde, dan was het niet aan de orde en ging hij er niet op in. Ik heb er veel van geleerd.
De kracht van vandaag
De kracht van vandaag zit in het gegeven dat je alleen in het moment kunt handelen. Achteraf bedenken hoe iets had moeten gaan, of vooruit bedenken hoe iets zou moeten gaan is zonder kracht. Kracht is er alleen wanneer je in het moment aanwezig bent, dan komen er woorden, dan komen er ingevingen, dan weet je of het klopt.
De kracht van vandaag zit in het gegeven dat je alleen in het moment kunt handelen. Achteraf bedenken hoe iets had moeten gaan, of vooruit bedenken hoe iets zou moeten gaan is zonder kracht. Kracht is er alleen wanneer je in het moment aanwezig bent, dan komen er woorden, dan komen er ingevingen, dan weet je of het klopt.
Vandaag is de dag
Het app'je doet me beseffen dat vandaag ineens ook de dag kan worden waarop het leven stil ging staan, het kantelpunt waarna alles anders werd. En precies dat, maakt elke dag, elk moment, kostbaar. Dit is het, dit moment waarin jij ademt. We kunnen niets overdoen. Dus, als we elkaar zien, laten we elkaar dan ook écht zien. Als we elkaar spreken, laten we dan ook écht naar elkaar luisteren.
Het app'je doet me beseffen dat vandaag ineens ook de dag kan worden waarop het leven stil ging staan, het kantelpunt waarna alles anders werd. En precies dat, maakt elke dag, elk moment, kostbaar. Dit is het, dit moment waarin jij ademt. We kunnen niets overdoen. Dus, als we elkaar zien, laten we elkaar dan ook écht zien. Als we elkaar spreken, laten we dan ook écht naar elkaar luisteren.